น้องอันดาเป็นเด็กที่เรียกได้ว่า ตอนมาเรียนครั้งแรกทำเอาคุณครูเกือบน๊อคเพราะน้องซนมากๆ วิ่งไปทั่วห้อง จับไวโอลินได้เมื่อไหร่เป็นหยิบมาสีมั่วๆด้วยความเมามันทุกครั้ง ทำให้คุณครูต้องคอยเป็นห่วงเรื่องท่าจับพื้นฐานทุกครั้ง
ครูนุช่วยน้องอันดาจับโบว์ น้องตั้งใจฟังมากๆเลย
คุณครูก็ไม่ใช่สไตล์ดุเด็กซะด้วย เจออย่างนี้ต้องงัดวิชาจิตวิทยาในการจัดการกับเด็กมาใช้อย่างเต็มที่ ซึ่งก็ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี
จริงๆแล้วน้องเป็นเด็กที่ฉลาดและหัวไวมากๆ ถึงแม้จะกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับคุณครูอยู่ช่วงแรกๆ แต่ปัจจุบันน้องกลายเป็นเด็กที่ตั้งใจเรียนและมีสมาธิในการเล่นไวโอลินสูงมากๆ ทุกวั้นนี้แอบทำให้ครู Surprise ตลอด ล่าสุดให้ไปเล่นเพลง Jingle bell มา ปรากฏว่าน้องอ่านโน้ตและฝึกเองได้ด้วยตัวเองโดยครูไม่ต้องช่วยเลยแม้แต่ตัวเดียว
สุดท้ายแล้ว ความพยายามของครู ของคุณพ่อคุณแม่ และของน้องอันดา ก็ทำให้น้องเล่นเทคนิกต่างๆของไวโอลินได้สบายและรู้สึกยากจนเกินไปครับ
